جملات زيباي دكتر شريعتي

زندگي چيست ؟

زندگي چيست ؟اگر خنده است چرا گريه ميكنيم ؟ اگر گريه است چرا خنده ميكنيم ؟ اگر مر گ است چرا زندگي مي كنيم ؟ اگر زندگي است چرا مي ميريم ؟ اگه عشق است چرا به آن نمي رسيم اگه عشق نيست چرا عاشقيم ؟

حق و باطل
اگر در صحنه حق و باطل نيستي، اگر شاهد عصر خودت و شهيد حق بر باطل نيستي، هر جا كه ميخواهي باش. چه به شراب نشسته و چه به نماز ايستاده. هر دو يكيست

قضاوت
اي خداي بزرگ به من كمك كن تا وقتي مي خواهم درباره ي راه رفتن كسي قضاوت كنم, كمي با كفش هاي او راه بروم

انسانيت
انسان بيش از زندگي است ؛ آنجا كه هستي پايان مي يابد،او ادامه مي يابد

بگذار تا شيطنت عشق...
خدايا اضطراب هاي بزرگ غم هاي ارجمند و حيرت هاي عظيم بر روح ام عطا كن و لذت ها را به بندگان حقيرت ببخش و دردهاي عزيز بر جانم ريز

سلام
در شگفتم كه سلام آغاز هر ديداريست ، ولي در نماز پايان است . شايد اين بدين معناست كه پايان نماز ، آغاز ديدار است

هست و نيست
در بي كرانه زندگي دو چيز افسونم كرد: آبي اسمان كه مي ببينم و مي دانم نيست و خدايي كه نمي بينم و مي دانم هست

تهمت و دروغ
تهمت و دروغ را دشمن سفارش ميدهد و منافق ميسازد و عوام فريب پخش ميكند وعامي انرا ميپذيرد

چگونه زيستن
خـدايا تـو چگونه زيـسـتـن را به مـن بـياموز مـن خـود چگونه مُـردن را خـواهـم آموخـت

شهرت
خدايا شهرت مني را كه ميخواهم باشم قرباني مني را كه: ميخواهند باشم نكند

اصلاح فكر
زماني مصاحبه گري از معلم صداقت و صميميت دكتر علي شريعتي پرسيد:
به نظر شما چه لباسي را به زن امروز بپوشانيم ؟
دكتر علي شريعتي در جواب گفتند : نميخواهند لباسي بدوزيد و بر تن زن امروز نمائيد . فكر زن را اصلاح كنيد او خود تصميم ميگيرد كه چه لباسي برازنده اوست

آدمي
عده اي مثل قرص جوشانند؛ در ليوان آب كه بياندازيشان طوري غليان كرده و كف مي كنند كه سر مي روند اما كافي است كمي صبر كني بعد مي بيني كه از نصف ليوان هم كمترند

شناخت
حتي خداوند نيز دوست دارد كه بشناسندش نمي خواهد مجهول بماند مجهول ماندن است كه احساس تنهايي را پديد مي آورد و دردبيگانگي و غربت را. مجهول ماندن رنج بزرگ روح آدمي است

انسان
انسان عبارت است از يك ترديد. يك نوسان دائمي. هر كسي يك سراسيمگي بلاتكليف است

مثنوي
احساس مي كنم در اين مثنوي بزرگ طبيعت مصرع هايي ناتماميم . بودنمان انتظار يك بيت شدن

خدا
خداوندا من با تما م كوچكيم يك چيز از تو بيشتر دارم و آن هم خداي است كه من دارم و تو نداري

انديشه
اگر قادر نيستي خود را بالا ببري همانند سيب باش تا با افتادنت انديشه اي را بالا ببري

پشتكار
براي شناكردن به سمت مخالف رودخانه قدرت و جرات لازم است وگرنه هر ماهي مرده اي هم ميتواند از طرف جريان آب حركت كند

چهره دل
هر كس بد ما به خلق گويد ما چهره دل نمي خراشيم ما خوبي او به خلق گوييم تا هردو دروغ گفته باشيم

عقل
خدايا هر كه را عقل دادي ، چه ندادي؟ و هر كه را عقل ندادي ، چه دادي؟؟؟

دنيا رو نگه داريد
مي خواستم زندگي كنم ، راهم را بستند
ستايش كردم ، گفتند خرافات است
عاشق شدم ، گفتند دروغ است
گريستم ، گفتند بهانه است
خنديدم ، گفتند ديوانه است
دنيا را نگه داريد ، مي خواهم پياده شوم !

زنده بودن
زنده بودن را به بيداري بگذرانيم كه سالها به اجبار خواهيم خفت

حسين
در عجبم از مردمي كه خود زير شلاق ظلم و ستم زندگي مي كنند و بر حسيني مي گريند كه آزادانه زيست و آزادانه مرد

حقيقت
انسان مجبور نيست حقايق را بگويد ولي مجبور است چيزي را كه مي گويد حقيقت داشته باشد

معناي زندگي
زندگي چيست ؟ نان . آزادي . فرهنگ . ايمان و دوست داشتن

خوشبختي
براي خوش بخت بودن به هيچ چيز نياز نيست جز به نفهميدن

زندگي چيست؟؟

دنيا را بد ساخته اند
كسي را كه دوست داري، تو را دوست نمي دارد. كسي كه تو را دوست دارد ،تو دوستش نمي داري اما كسي كه تو دوستش داري و او هم تو را دوست دارد به رسم و آئين هرگز به هم نمي رسند و اين رنج است
و اين تمام زندگيست
و
زندگي يعني اين...

اي...
اي زينب: نگو در كربلا بر تو چه گذشت! بگو ما چه كنيم؟

خدايا
خدايــــــــــا سرنوشت مرا خير بنويس
تقديري مبارك
تا هرچه را كه تو دير مي خواي زود نخواهم
وهرچه را كه تو زود مي خواي دير نخوام

دوست داشتن
كسي را كه دوستش مي داريد شما را دوست نمي دارد...كسي كه شما را دوست مي دارد شما او را دوست نمي داريد...كسي كه شما دوستش مي داريد و او نيز شما را دوست مي دارد , به رسم و آئين روزگار هرگز به هم نمي رسند و اين رنج است

مذهب
مذهب شوخي سنگيني بود كه محيط با من كرد و من سال ها مذهبي بودم بدون آنكه خدايي داشته باشم

دوست داشتن
دوست داشتن خيلي بهتر از عشق است. من هيچ گاه دوست داشتن خود را تا بالا ترين قله هاي عشق پايين نمي اورم

ارزش
ارزش انسان به اندازه حرف هايي هست كه براي نگفتن دارد

انسان...
انسان نقطه اي است بين دو بي نهايت . بي نهايت لجن و بي نهايت فرشته .بنگر به طرف كدام يك مي روي

عشق
دكتر شريعتي:من هيچ گاه دوست داشتن خود را تا بالاترين قله هاي عشق پايين نمي آورم...

گناه
بيا گناه كنيم جايي كه خدا نباشد...

انسانيت
انسان به اندازه اي كه برخوردارتر است انسان نيست بلكه انسان به اندازه اي كه خود را نيازمند تر حس مي كند انسان است

حسرت مرگ
خدايا! به من زيستني عطا كن كه در لحظه مرگ بر بي ثمري لحظه اي كه براي زيستن گذشته است حسرت نخورم و مردني عطا كن كه بر بيهودگي اش سوگوار نباشم

خوشبختي
لحظه ها را گذرانديم كه به خوشبختي برسيم؛ غافل از آنكه لحظه ها همان خوشبختي بودند

تنهايي
حتي اگر تنهاترِين تنهايان باشم باز هم خدا با من است.او جبران تمام نداشتن هاي من است...

شرافت
شرافت مرد هم چون بكارت يك دختر است اگر يكبار لكه دار شد ديگر جبران پذير نيست

كمال
انسان به اندازه اي كه به مرحله انسان بودن نزديك مي شود ،احساس تنهايي بيشتري مي كند

عشق

عشق مثل قايقي هست كه در اعماق دريا غرق ميشود ولي دوست داشتن
مثل قايقي هست كه رو اين دريا آرام به حركت ادامه ميدهد پس دوست داشته باشيم نه عاشق شويم

هنر
هنر تجلي غريزه آفريدگاري انسان است در برابر هستي كه تجلي آفريدگاري خداست

روح
چقدر روح محتاج فرصتهاست كه در ان هيچكس نباشد

نيايش
پروردگارا به مندايا به من توفيق تلاش در شكست صبر در نوميدي عظمت بي نام دين بي دنيا تو فيق عشق بي هوس،تنهايي در انبوه جمعيت و دوست داشتن بي آنكه دوست بداند عنايت فرما